Ekim İle İlgili Sözler

Ekim… Ne tam yazın sıcaklığını taşır, ne de kışın soğuk yüzünü gösterir. İkisinin arasında, kendi sessiz güzelliğini bulan bir aydır. Havanın kokusu değişir, rüzgârın sesi bile daha yumuşak olur. Gökyüzü biraz daha durgun, insanlar biraz daha dalgındır.

Ekim, vedaların ve yeniden başlamaların mevsimidir. Dökülen her yaprak, geçmişin bir parçasını toprağa bırakırken; köklerde yeni bir sabrın, yeni bir umudun tohumları filizlenir. Kahve kokusu pencereden dışarı taşar, battaniyeler sessizce raflardan iner.

Ekim Ayı İle İlgili Güzel Sözler

Belki biraz hüzün, biraz huzur… Ama en çok da içe dönmenin, düşünmenin, hatırlamanın zamanıdır Ekim.

Çünkü Ekim, kalbin biraz üşüyüp biraz ısındığı, geçmişle gelecek arasında asılı duran o güzel duraktır.

Ekim, yaprakların sessizce veda ettiği, rüzgârın hüzne karıştığı aydır.

Her düşen yaprak, Ekim’in kalbinden kopan bir anıdır.

Ekim, doğanın son kez gülümsediği mevsimdir.

Biraz sarı, biraz kahverengi, biraz özlem… Hepsi Ekim’in renklerinde saklıdır.

Ekim; vedaların en güzeli, başlangıçların en sessizidir.

Gökyüzü grileşir, ama kalpler Ekim’de daha derinleşir.

Rüzgâr yapraklara dokunur, hatıralar kalbe dökülür — işte Ekim budur.

Ekim, zamanı yavaşlatan, insanı düşüncelere daldıran bir şiirdir.

Her sonbahar yeniden başlar Ekim, ama hep biraz eksilerek.

Güneş daha solgun, rüzgâr daha serin; çünkü Ekim, duyguların ayıdır.

Ekim geldiğinde şehirler bile sessizliğe bürünür, sanki herkes biraz içine döner.

Ekim, doğanın “vedalaşmayı da zarifçe yapabilirim” dediği andır.

Ekim, kalbin sükûnetle dolduğu, gözlerin uzaklara daldığı bir mevsimdir.

Her yaprak bir hikâyedir, Ekim onları anlatır.

Ekim; yüreğin usulca yandığı, rüzgârın hatıralarla dolduğu aydır.

Ekim sabahları insanın içine işler; hüzün bile güzelleşir o zaman.

Renklerin solduğu yerde, duygular derinleşir — işte Ekim’in büyüsü budur.

Ekim, toprağın sessizliğinde, insanın kendi iç sesini duymasıdır.

Her Ekim, biraz geçmiş, biraz özlem, biraz da umut taşır.

Ekim ayı, kalem tutan ellerin, düşünen zihinlerin mevsimidir.

Ekimde aşk bile başka olur; daha derin, daha suskun, daha gerçek.

Ekim, sararan yapraklarda gizli bir mektuptur: “Her şey değişir.”

Yağmurun sesi, Ekim’de biraz daha anlam taşır.

Ekim, doğanın hüznüyle insanın iç sesinin buluştuğu bir zamandır.

Her Ekim, bir veda gibi görünür; oysa her veda yeni bir başlangıçtır.

Ekim, bir hüzün değil; geçmişe şükran, geleceğe umut mevsimidir.

Rüzgâr eser, yaprak düşer, kalp hatırlar — Ekim gelir.

Ekim ayı, insanın içini ısıtan bir soğuk taşır.

Ekim, sonbaharın kalbidir; sıcaklığını kaybetmiş, ama zarafetini korumuştur.

Ekim, hem sonun hem başlangıcın ayıdır — tıpkı hayat gibi.