Alberto Manguel, Arjantin asıllı Kanadalı bir yazar, editör, çevirmen ve kültür tarihçisidir. 1948 yılında Buenos Aires’te doğmuştur. Edebiyat, kitaplar, okuma ve kültürel tarih üzerine yazdığı eserlerle tanınır. Manguel’in hayatı boyunca kitaplara ve okumaya olan tutkusu, eserlerinin temelini oluşturur.

Bir Okuma Güncesi (A Reading Diary): Yılın her ayı için bir kitap seçerek o kitap üzerinden edebiyat ve yaşam üzerine düşüncelerini paylaşmıştır. Hayali Yerler Sözlüğü (The Dictionary of Imaginary Places): Dünyanın farklı mitolojik ve kurgusal coğrafyalarını keşfe çıkan bir eser. Okumanın Tarihi (A History of Reading): İnsanlık tarihindeki okuma alışkanlıklarının ve okumaya dair değişimlerin izini süren önemli bir çalışma.Karanlıkta Okumalar (Reading in the Dark): Okuma ve karanlık kavramlarını bir araya getirerek derinlemesine bir inceleme sunar.

Alberto Manguel En Güzel Sözleri

– Ama yenik Troyalılara düşmanlarına karşı ölümlerinden sonra bir zafer kazandırarak, efsaneyi gerçek tarihe benzer bir şeye dönüştüren Vergilius’tur.

– Okumak, sessiz bir maceradır.

– Hikâyeler, geçmişin yankılarıdır.

– Her okuma, bir keşif yolculuğudur.

– Her kütüphane, bir hayal dünyasıdır.

– Hikâye anlatmak, insan olmanın özüdür.

– Kitaplar, hayatın sessiz öğretmenleridir.

– Hikâyeler, zamanın akışını değiştirebilir.

– Beni sevdin çünkü şeytan olduğumu düşündün.

– Okumak, dünyayı anlamanın en sessiz yoludur.

– Bir metni anlamak, onunla dans etmek gibidir.

– Bir kütüphane, dünyaları barındıran bir evdir.

– Okuma, hayatın karmaşıklığını anlamayı sağlar.

– Kitaplar, yaşamın renklerini içinde barındırır.

– Bir hikâye, binlerce farklı biçimde okunabilir.

– Her kitap, bir hikâyenin sonsuz olasılıklarıdır.

– Kitaplar, geçmişle gelecek arasında bir köprüdür.

– Her okur, metni kendi hikâyesiyle yeniden yaratır.

– Zamanla, demişti bana, her şiir bir ağıta dönüşür.

– Bir kitabın gücü, okuyucusunun hayal gücünde yatar.

– Okuma, bir kelimeyle başlayan sonsuz bir yolculuktur.

– Okur, her metni kendi yaşamıyla yeniden şekillendirir.

– Hikâyeler, bizi birbirimize bağlayan görünmez iplerdir.

– Bir kütüphane, insan ruhunun en derin sırlarını barındırır.

– Bir geri kalmışlık,bir çirkinlik…. Geçmişin kayıpları ile malul bir kent yani….

– Her ölümle yiten küçük bilgelikler bana çok dokunuyor, diye bilgece yazmıştı Borges, gençken.

– Her okur belli bir kitaba bir miktar ölümsüzlük getirmek için vardır. Okuma bir bakıma yeniden doğum ritüelidir.

– Moda olan edebiyat kuramlarına hiç tahammül edemezdi, özellikle de Fransız edebiyatını, kitapları değil de okulları ve çevreleri öne çıkarmakla suçlardı.

– Bilmem aşık olmak nedir bilir misiniz…Her şeyi kucaklayan gök kubbe altında, başka bir vaziyete bürünmek. Demek istediğim mutlak esaret,ellerin ve zihnin koşulsuz şartsız,geri döndürülemez biçimde teslimiyeti.

Alberto Manguel Sözleri Anlamlı

– Bir kitap, sadece kağıt ve mürekkepten ibaret değildir. O, bir ruh taşır. Her satırda yazarın düşünceleri, duyguları ve hayalleri saklıdır. Okur, bu ruhu kendi dünyasına dahil eder ve her okuma, bir yeniden doğuş olur.

– Kütüphaneler, insan ruhunun en derin sırlarını saklayan yerlerdir. Her kitap bir hikâye, her hikâye bir hayat taşır. Kütüphanelerde, zamanın dokunamadığı hayaller ve duygular saklıdır. Onlar, insanlığın ölümsüz anıtlarıdır.

– Hikâyeler, insanlığın en eski ve en güçlü araçlarından biridir. Onlar, sadece eğlendirmek için değil, aynı zamanda anlamak ve anlaşılmak için de vardır. Her hikâye, bir diğerini doğurur; her anlatı, bir başka gerçeğin kapısını aralar.

– İdeal kütüphane hem gözden uzaktır hem halka açıktır, hem mahremdir hem toplumsal ilişkiye açıktır, meditasyon ve diyalog için yapılmıştır, cimridir sevgimesajlarim.com ve cömerttir, hikmet sahibidir ama sorgular, bolluğun umutsuzluğu ve henüz okunmamış olanın umuduyla doludur.

– Bir hikâye, sadece yazıldığı kâğıtta sınırlı kalmaz. O, okuyucusunun hayal gücüyle birleşir ve her defasında yeniden şekillenir. Hikâyeler, insanlığın ortak hafızasını taşır. Onlar sayesinde uzak kültürleri, farklı insanları ve unutulmuş zamanları anlayabiliriz.

– Borges için gerçeğin çekirdeği kitaplardaydı; kitap okumakta, kitap yazmakta, kitaplar hakkında konuşmaktaydı. Binlerce yıl önce başlamış olan ve asla bitmeyeceğine inandığı bir diyalogu sürdürdüğünü, derinlerde bir yerde biliyordu. Kitaplar geçmişi yeniden kuruyordu.

– Kütüphaneler, insanlığın umut arşivleridir. Orada sadece geçmişin bilgisi değil, geleceğin hayalleri de saklıdır. Her kitap, bir diğerine açılan bir kapıdır ve her okuma, bizi daha büyük bir hikâyenin parçası yapar. Kütüphaneler, insanın öğrenme ve anlama tutkusunun simgesidir.

Alberto Manguel Kitap Alıntı Sözleri

– Western’leri ve gangster filmlerini seyrederken ağlardı. Kirli Yüzlü Melekler’in sonunda James Cagney elektrikli sandalyeye götürüldüğünde, ona tapan oğlan çocuklarının onu örnek almayı bırakmasını sağlamak için bir korkak gibi davranmaya razı olduğunda, hüngür hüngür ağlamıştı.

– Hikâyeler, geçmişle gelecek arasında bir köprüdür. Onlar sadece eğlendirmek ya da öğretmek için değil, aynı zamanda bizi birbirimize bağlamak için vardır. Her hikâye, bir insana dokunur, bir topluluğu şekillendirir, bir dönemi tanımlar. Hikâyeler, insanlığın ölümsüzlük arayışıdır.

– Yolsuzluk, açgözlülük ve şiddet tutkusunun sebep olduğu durumlar hakkında ciddi endişeler taşımak ile kimsenin sorumlu tutulmadığı, bizi bekleyen kötü talihimize yalancıktan yanmak arasında fark vardır. Gerçekten de korkunç şeyler olmuştur ve her gün ve her gece hala daha olmaktadır, ama bunun sebebi bir öğleden sonra başımıza düşüp bizi öldürecek olan bir kazma değil, daha çok, ahlak dışı hareket eden bir sürü kadın ve erkeğin eylemidir.

– Kimi okurlar Aineias destanının ikinci bölümünde biraz hayal kırıklığına uğramıştır; bunun nedeni Vergilius’un bu bölümü gereğince işleyecek zamanı bulamamasından çok, Peter Levi’nin ustaca altını çizdiği üzere, Vergilius’un Homeros dünyasının birincil ilkesini, yani şiirin yeniklere ve ölülere aidiyetini, anlayamamasıdır. Vergilius’un şiirinde Aineias, bizzat Agustus’un mirasçılık ettiği hanedanın kurucusu ve haliyle muzaffer bir kahramandı. Oysa Homeros’ta gerçekten kazanan yoktu.