Emily Brontë Sözleri

Emily Brontë (30 Temmuz 1818 – 19 Aralık 1848), İngiliz romancı ve şairdir. En çok, tek romanı olan “Uğultulu Tepeler” (Wuthering Heights) ile tanınır. Bu eser, İngiliz edebiyatının en önemli klasiklerinden biri sayılır. Yoğun duygusal yapısı, gotik atmosferi ve tutkulu karakterleriyle öne çıkan roman, Emily Brontë’nin hem edebi gücünü hem de özgün bakış açısını ortaya koyar.

Emily Brontë, İngiltere’nin Yorkshire bölgesinde doğmuştur. Babası bir rahip olan Patrick Brontë’dir. Ablası Charlotte Brontë ve kız kardeşi Anne Brontë de kendisi gibi yazar ve şairdir. Brontë kardeşler, 19. yüzyıl İngiliz edebiyatının üç güçlü kadın kalemi olarak anılır.

Emily, içine kapanık, doğa tutkunu ve hayal gücü çok gelişmiş bir insandı. Aile üyeleriyle birlikte, çocukluklarında kurdukları hayali diyarlar üzerine hikâyeler yazarlardı. Eğitimini bir süre dışarıda sürdürse de çoğunlukla evde öğrenim gördü.

Emily Brontë yazılarını çoğunlukla takma adla yayımladı. Üç kız kardeş, ilk şiirlerini 1846 yılında “Currer, Ellis ve Acton Bell” adlarıyla yayımladılar (Emily’nin takma adı Ellis Bell idi). Şiirleri ilgi görmese de bir yıl sonra yayımlanan “Uğultulu Tepeler” edebi dünyada büyük yankı uyandırdı. Ancak romanı ilk çıktığında karışık eleştiriler aldı. Yıllar geçtikçe değeri anlaşıldı ve bugün dünya edebiyatının en büyük romanlarından biri olarak kabul edilir.

Emily Brontë, 30 yaşındayken, verem (tüberküloz) hastalığı nedeniyle hayatını kaybetmiştir. Kısa yaşamına rağmen, kalıcı ve derin izler bırakan bir edebi miras bırakmıştır.

Emily Brontë Sözleri Anlamlı

– İnsan, yüreği ile duyar…

– Sevgi, dil bilmez; yürek anlar onu.

– Rüzgarla dans et, fırtınadan korkma.

– En derin yaralar, en büyük gücü verir.

– Acılar, ruhun kanatlarını güçlendirir.

– Gözyaşlarını tutma; onlar kalbin dili.

– Dünya artık yaşamaya değmez,değil mi? 

– Kalp, kırık olsa bile atmaya devam eder.

– İnsan, sevgiyle büyür, nefretle küçülür.

– Dürüst insanlar kendi amellerini gizlemezler.

– En büyük özgürlük, kalbin sesini dinlemektir.

– Babama olan sevgimi hiçbir şeyle kıyaslayamam.

– Akıllı bir insanın en iyi dostu, kendisidir. 

– Yaşam, sevgiyle anlam bulur, sevgiyle yükselir.

– Gurur insana büyük üzüntü getirir. Bunu unutma!

– Sevgi, bazen bir fırtına, bazen bir sükûnettir.

– Rüzgar gibi es, yıldızlar gibi parılda, sen ol.

– Kendi içinde kaybolmak, bazen kendini bulmaktır.

– Başkalarının cennetinde gözüm de yok gönlümde. 

– Öldürülenler, öldürenlerin peşini bırakmazlar. 

– Zihnim mezardayken bedenim yaşamış, ne yapayım? 

– Babama olan sevgimi hiçbir şeyle kıyaslayamam.  

– Ruhun özgürlüğü, dünyadaki en büyük zenginliktir.

– Kalbin sesini susturmak, kendi kendini unutmaktır.

– Ah,bütün çocuklar annelerini babalarını severler. 

– Gecenin sessizliğinde, en gerçek hisler ortaya çıkar.

– Acının içinde saklı kalan güç, dünyayı değiştirebilir.

– Gökyüzüne baktığında, orada kendi özgürlüğünü görürsün.

– Gururlu insanlar kendileri için üzücü acıları doğururlar.

– “O asla bana ait değildi ama, onu kaybetmek kalbimi kırdı.

– Her insanın içinde keşfedilmeyi bekleyen bir gizem vardır.

– Ne olursa olsun,insan eski bir dostu özlemeden edemiyor.  

– Duygularımızı zincire vuramayız; onlar rüzgar gibi özgürdür.

– Zamanla herkes, kendisi için var olma gereksinimini duyar.  

– Yalnızlık, ruhun kendi sesini duyması için en büyük armağandır.

– Acı, ruhun en derin kuyusudur; orada olgunlaşır gerçek bilgelik.

– Hayattayken değer görmüş ölülerin bıraktıkları her anı değerlidir.

– Sevgi, zamanla solan bir çiçek değil; sonsuza açan bir gül bahçesidir.

– Karanlık en güçlü ışığı doğurur; karanlık olmadan yıldızlar parlayamaz.

– Akıllı bir insan için en iyi arkadaş yine kendisidir. (Uğultulu Tepeler)

– Umut, karanlıkta yanıp tutuşan bir mum gibidir; küçücük ama vazgeçilmez.

– Sevda, yürekten akıp giden bir nehir gibi durmaz; coşar, taşar, sel olur.

– Öyle bir bakışı vardı ki, ne kadar haklı olursanız olun öfkelenemezdiniz.

– Engel olabildiğim müddetçe, kimsenin beni rahatsız etmesine izin vermem. 

– Aşk, iki ruhun birbirine dokunması değil, aynı ruhun iki bedende yaşamasıdır.

– Ruhun derinliklerinde saklı kalan en karanlık sırlar, yalnızlıkta açığa çıkar.

– Kötü insanları cezalandırmak Tanrının işidir; bize düşen ise onları affetmektir.

– Yaptığınız onca haksızlıktan sonra pişmanlık duyacak kadar uzun yaşayacaksınız çünkü.

– Etrafta konuşacak kimse olmadığı için, sürekli kitaplarının arasında vakit geçiriyor. 

– Kötüleri cezalandırmak Tanrı’nın işi; bizler bağışlamayı öğrenmeliyiz.” (Uğultulu Tepeler)

– Sevgi, fırtınalı bir deniz gibidir; ne kadar hırçın olsa da, içindeki sakin limanlara inan.

– Saat ona kadar işinin yarısını bitirmeyenlerin, o günkü işlerini bitirebilecekleri kuşkuludur.

– Biri altın olduğu halde kaldırım taşı muamelesi görüyor, diğeriyse parlak bir teneke olmasına rağmen gümüş muamelesi!

– Erken yatmaya zaten alışık değilim. Sabah ona kadar yataktan kalkmayan biri için gece birde, ikide yatmak geç sayılmaz.

– Güzel havalarda eline bir kitap alır, yeşilliklerle örtülü bir yeri kendine okuma yeri yaparsın… Emily Brontë, Uğultulu Tepeler

– Hiç kitabınız yok mu?” dedim. ”Bağışlayın, ama burada kitapsız nasıl yaşayabiliyorsunuz? Kitapları elimden alın, çıldırırım!” (Uğultulu Tepeler)

– Bana göre ise en büyük mutluluk, batı rüzgarı eserken, gökte de pamuk sevgimesajlarim.com gibi beyaz bulutlar uçuşurken, hışır hışır eden yemyeşil bir ağaçta sallanmaktır.

– Onu seviyorum çünkü o benim, benden öte bir parçam. İkimizin nasıl bir araya geldiğini bilmiyorum ama onunla bir bütünüz. Emily Brontë, Uğultulu Tepeler

– Bu insanlar her gün bu kadar asık suratlı, bu kadar sessiz değillerdi ya! Ne kadar kötü huylu da olsalar, yüzlerindeki somurtkanlık her günkü halleri olamazdı.

– Ama saat ona kadar uyumanız hiç doğru değil. Sabahın en güzel saatlerini kaçırmış oluyorsunuz. Bir insan, günlük işlerinin yarısını saat ona kadar bitirememişse, öbür yarısını ertesi güne bırakmak zorunda kalabilir.