Arkadan Vuran Sözler

Sayfa İçeriği: Arkadan Vuran Sözler, Arkadan Vuranlara Sözler, Kalleşlilk Yapanlara Sözler, Kalleşlere Sözler, Dost Görünüp Arkadan Vuranlara Sözler, Sırtından Vuranlara Kapak Sözler, Sahtekar İki Yüzlülere Sokucu Laflar
Arkadan Vuran Sözler
Bazen eski dostlarımı çok özlüyorum. Sırtım aklıma gelince vazgeçiyorum.
Arkadan vuranın ne arkadaşı ne de dostu olur.
Yüzüme bakacak yüzün kalmadı Bari arkanı dönebilecek g*tün olsun. Kalleşsin…!
Korkum sevmek değil; korkum sevip de ayrılmak. Korkum kurşun yemek değil kalleşçe vurulmak. Korkum ölüm değil; korkum senin tarafından unutulmak.
Herkesin işine yaradığın kadar iyisin şu hayatta…!
Her insan bir kere vurulur sırtından bu hayatta. Çünkü her kardeş, her dost, her sevgili bir parça vicdansızdır.
Kardeşin kalleşi, kalleşin de kardeşi olmaz.
Kime el uzattık ise hep bir bahane ile karşılaştık, kim bize bir el uzattı ise işimizi gücümüzü bırakıp koştuk. Hep bu yüzden değil mi kaybedişimiz.
Yüreğinde merhameti olmayan yüzüne güler arkandan vurur, önüne gül serer arkandan kuyu kazar.
Yüzüme gülüp arkadan vuran dostum olacağına, delikanlı düşmanım olsun.
Sırtından vurana kızma, ona güvenip arkanı dönen sensin. Arkandan konuşana da darılma, onu insan yerine koyan yine sensin…!
Sahte dostlar sabun gibidir. Elini yüzünü temizler ama ayağını kaydırır.
Lafa gelince kan kardeşi, yürekten dostlar ama icraata gelince sırtından vuranlardan bıktım usandım artık.
Sızlıyor be annem; aşk deyince kalbim, dost deyince sırtım.
Bilemezsin kim dost kim düşman. Bazen tuttuğun eldir seni arkandan vuran.
Kırgınlığım lunaparkta unutulmuş bir çocuğun nefreti kadar Sorun atlıkarıncalar değil arkamdan dönüp duran dönme dolaplar.
Kardeş ve kalleş yakın kelime. İnsana ihanet beklemediği yerden gelir. -Elif Şafak-
Bana atılan kazıkların hepsini saklıyorum. Gün gelir de kazık atanlar geri dönerse, onları oturtacak bir yerim olsun.
O kadar kirlenmiş sahtekar dostlarım var ki arkasına geçip beni yıka yazasım var.
Gidenin arkasından diz çökmeyin. Cenaze namazında secdeye varılmaz.
Vefasız dostluğa kalleş zamana, gülmek istiyorsun bırakmıyorlar… -Abdurrahim Karakoç-
Bazen aynaya bakmak geliyor içimden sırf sırtımdan vurmayacak birini görmek için.
Yaşamak dedikleri bu işte! Ne yaparsan yap önünde kader arkanda keder. İkisinin toplamı bir ”hayat” anca eder.
Üzülme anne ağlama sırtımdan yedim kurşunu kalbimden değil. Öylece duruyor hayallerim vatanım şerefsizlere yar değil.
Allah’ım, dostum da düşmanım da benim için ne istiyorlarsa benden önce onlara nasip et!
Artık sırtımı dönemiyorum insanlara. Mevzu korku değil; Sırtımda başka bir bıçağa yer kalmadı.
Anlamıyorum boğazımızda kalan mutluluğun çıkması için mi bu sırtımızdan vuruluşlarımız.
Düşmanından çok dostundan sakın! Çünkü dostluk biterse sana nasıl zarar verebileceğini en iyi dostun bilir.
Kime el uzattık ise hep bir bahane ile karşılaştık, kim bize bir el uzattı ise işimizi gücümüzü bırakıp koştuk. Hep bu yüzden değil mi kaybedişimiz.
Hayatı görmüş geçirmiş birine sormuşlar; “Hayatta yaptığın en büyük israf nedir?” Yaşlı adam “ hak etmeyenlere verdiğim değer diyerek manidar bir cevap vermiştir.
Henüz yorum yapılmamış.