​Edip Cansever (tam adıyla Ömer Edip Cansever), 8 Ağustos 1928’de İstanbul’un Fatih ilçesindeki Soğanağa Mahallesi’nde doğmuş, 28 Mayıs 1986’da İstanbul’da vefat etmiş önemli bir Türk şairidir. Cumhuriyet dönemi Türk şiirinin önde gelen isimlerinden biri olan Cansever, özellikle İkinci Yeni akımının öncülerinden biri olarak kabul edilir. ​

Edip Cansever, Pembe Hanım ve Fazlı Bey’in dört çocuğundan üçüncüsüdür. İlkokul eğitimini 56. İlkokul’da, ortaokulu ise Kumkapı Ortaokulu’nda tamamlamıştır. 1946 yılında İstanbul Erkek Lisesi’nden mezun olduktan sonra bir süre Yüksek Ticaret Okulu’na devam etmiş, ancak eğitimini yarıda bırakarak babasının Kapalıçarşı’daki dükkânında çalışmaya başlamıştır. ​

1954 yılında Kapalıçarşı’daki dükkânı yangında zarar gören Cansever, Jak Salhoşvili ile ortak olarak antikacılık yapmaya başlamıştır. Bu dükkânın asma katında geçirdiği otuz yıl boyunca dokuz şiir kitabı kaleme almıştır. 1975 yılında antikacılığı bırakarak emekli olmuş ve Bodrum’a yerleşmiştir. Ancak, 1986 yılında geçirdiği beyin kanaması sonucu İstanbul’da vefat etmiştir. ​

Edip Cansever En Güzel Sözleri

– …Oysa Allah sevdiğine kavuştursun diyen hiçbir dilenciyi boş geçmemiştim ben.

– İnsan bazen bir şiire sığınır, bazen bir insana.

– Çünkü herkesin bir suskunluğu vardır, yürekten gelen.

– Doğanın bana verdiği bu ödülden çıldırıp yitmemek için iki insan gibi kaldım. Birbiriyle konuşan iki insan.

– Bu yüreğe bu kadar acı fazla dersin bazen kendine.. Ama hata bizde. Küçücük bir yürekle kocaman sevmek ne haddimize !

– Bir gün biri çıkar, hayatınıza anlam katar. Sonra da gider, hayatı da alır götürür.

– Kim ne derse desin ben bugünü yakıyorum yeniden doğmak için çıkardığım yangından…

– Hiçbir dilde söylenmemiş, hiçbir dilde yazılmamış, sözler ve şarkılar içindeyim.

– Bana kalbimdesin deme! Bilirsin, kalabalık yerleri sevmem.

– Bir insanı sevmekle başlar her şey.

– Biraz sessizlik, biraz sen; başka bir şey istemem.

– Kalbimle düşündüm seni, o yüzden kimseye benzemiyorsun.

– Biliyor musun az az yaşıyorsun içimde; oysaki seninle güzel olmak var…

– Güzel şeyler de birikir içinde insanın, tıpkı acılar gibi.

– Duymuyorsun sen kendini. Başıboş bir müzik gibisin kırlarda.

– Çünkü sen, Sen benim sevmemin başlangıcısın olsa olsa.

– Aşk, iki kişinin birbirine baktığı değil, aynı yöne baktığıdır.

– Ben hep seni bekledim, sen hiç gelmedin.

– Biraz keder, biraz umut, tam da şiir gibiyiz seninle.

– Benim de içimde çocukluk var, ama artık oynayacak kimsem yok.

– Senden sonra her şey suskun, her şey yarım.

– Gözlerin bir şiir gibi baktı bana, oysa ben kafiyesizdim.

– Gökyüzü gibi şu çocukluk, hiçbir yere gitmiyor.

– Beni en iyi sen anlarsın sanmıştım, yanılmışım.

– Yarım kalan şiir gibiyim, seninle tamamlanacak.

– Biliyorsun, bizim her türlü yalnızlığımız Yeni bir dil olacak yarın.

– Hüzün, bazen en güzel giysimiz olur.

– Öyle bir çık ki karşıma Her baktığımda ilk defa görüyormuşum gibi, az kalsın ölüyormuşum gibi hissedeyim seni .

– Çünkü sevmek, birini başka kimseyle anlatamamaktır.

– İnsanın insana verebileceği en değerli şey yalnızlıktır.

– Arkana Bile Bakmadan Gitmek İstersin. Öyle Herşeyi Bırakmana Falan Da Gerek Yok. Anıları Bırakabilsen Yeter..!

– Anlıyorum Yaşam elbette uzun biz duyabildikçe sevgiyi Yalnızca bunun için uzun Yani sevgiyle de sevebilir insan, sevdayla da…

– Neden aklıma geliyor istasyon büfesindeki durusun.Hava soğudu -kasımın son günleri- kar yağacak, bembeyaz olacak unutulmuşluğum.

– Siz yarın deyince aklıma ölmek geliyor, katıla katıla ölmek..

– İnsan bazen ağlamaz mı bakıp bakıp kendine

– Gittin… İçimde yankılanan en uzun kelime oldun.

– Bana seni sormasınlar, anlatamam. Çünkü ben bile anlayamıyorum seni içimde bu kadar sevmeyi.

– Yalnızlık insana çok şey öğretir, ama sen gitme, ben cahil kalayım.

– Seni unutarak baktığımda bile, dünyanın her yerlerinden geçiyorsun.

– Bakmayın etrafımda çok insan dolandığına; sırılsıklam yalnızım aslında.

– Bazen diyorum ki onu kafama takmamalıyım. Sonra da diyorum ki; önce kalbimden atmalıyım .

– Değilsek de yakın, birbirimize uzak da sayılmayız büsbütün…

– Çok uzaklara bakmaktır, diyoruz, durmadan saate bakmak.

– Tek ihtiyacım neydi biliyor musun? Bir papatya yaprağı daha.

– Senin olmadığın her yerde yarım kaldım.

– Ne zaman yalnız kalsam, seninle konuşuyorum.

– Yalnızlık bir nevi özgürlüktür, ama sevilmediğin sürece.

– Kelimeler yetmiyor bazen. Bakışlar bile susuyor.

– Her şey rengine göre kanar bilirsin.

– Bir şiirin ortasında sen varsın, ben biraz eksik.

– Ben senin gözlerinde ne çok sustum bir bilsen.

– Sanki hiçbir şey uyaramaz içimizdeki sessizliği, ne söz, ne kelime, ne hiçbir sey.

– Elbette bir ustalıktır bizim sevgimiz. Mutlu bir yolcu gibi yol kenarlarındakilere el eden.

– Sana dair ne varsa eksiliyor içimde.

– Bir başkasına anlatamadığın her duygun, seni şiir yapar.

– Ne çıkar siz bizi anlamasanız da.

– Bazen arkana bile bakmadan gitmek istersin. Öyle her şeyi bırakmana falan da gerek yok. Anıları bırakabilsen yeter .

– Hayat kısa, kelimeler uzun… Söyleyemediklerimiz birikti içimizde.

– İnsan, sevdikçe yalnızlaşır bazen.

– Bir seni sevdim ben, bir de o hiç bitmeyen iç sızısını.

– Her şey bir bakışla başladı, sonra bir daha hiç bakmadın.

– Kendine sakladığın umutlar kadar yalnızsın.

– Seninle konuşmak bile güzeldi. Susmalarımızda bile anlam vardı.

– Sormayın artık her gün ‘nasılsın’ diye..! Nasılsa adet olmuş iyiyim demek. Kötüyüm ben hem de çok..! Kime ne ?

– Dünyayı güzellik kurtaracak, bir insanı sevmekle başlayacak her şey.

– İnsan, bazen en çok susarak anlatır kendini.

– Seninle susmak bile güzeldi, başkalarıyla konuşmak bile yalan.

– İçimde bir eksik var, seninle tamamlanan.

– Ben suyun bir dakika durduğu. Durunca boğulduğu bir yerdeyim.

– Kimi zaman gülmek, en büyük çığlıktır.

– Bu aralar ellerim hep üşür benim. Doktor ‘kansızlık’ der, ben ‘sensizlik’ derim .

– Nedensiz bir çocuk ağlaması bile Çok sonraki bir gülüşün başlangıcıdır.

– Yüreğimde akşamdan kalma bir hüzün var, geçmiyor.

– Bir sigara daha yaktım, adını anmadan.

– Sevgiler gönderirdi nedense utanırdı da bundan Gönderir sevgimesajlarim.com gönderir geri alırdı bir gücenikliği sonra.

– Kimse bilmez içimdeki seni, ne çok sevildiğini.

– Kendimle baş başa kalıyorum, en kalabalık halim bu.

– Gülemiyorsun ya, gülmek, bir halk gülüyorsa gülmektir

– İçimde öyle biri var ki, sen sandığın kadar yalnız değilim.

– İnsanın insandan başka dayanağı yok. Yalnızlık bile, başka insanların varlığı bilindikçe bir anlama kavuşuyor.

– Öylece duruyorum. İçimde senin adını anmadan geçen bir gün daha.

– Sarılıp gövdesine sımsıkı, bir kadın kendini doğurabilir isterse.

– Yalnızım, yalnızsın. Bize kim gülümseyecek?

– Sana susmak bile yakışıyor bende.

– Bir gece vakti içime düştün, sabaha çıkmadın.

– Bir mektup, bir telgraf alındısı değil unutulmuş bir sevdadır kapısını çalan.

– Kendini anlatmaya çalışmak, en büyük yalnızlıktır.

– Kısa bir gülümseme yürüdü dudaklarından. Benim dudaklarıma da geçti…

– Acılar da acılaşıyor gittikçe sanki, bir azarlanmayla ölümünü düşünen çocuklar gibi.

– Bir kere sevmişim seni, bin kere susmuşum.

– Mutluluk bir kibrit çöpü, artık ne kadar yanarsa.

– Ne gelir elimizden insan olmaktan başka.

– Bir hayalin varsa, ona inan. Bir de seviyorsan, sakın susma.