Sayfa İçeriği: Şehir İle İlgili Sözler, Şehirle İlgili Sözler, Şehir İle İlgili Güzel Sözler, Şehir Sözleri Sevgiliye, Şehir İle İlgili Aşk Sözleri, Sevmek İle İlgili Şehir Sözleri, Şehir Sözleri Arkadaşa, Şehir İle İlgili Resimli Sözler

Şehir İle İlgili Sözler

Ben bu şehri sevdim ama güzel diye değil içinde sen varsın diye Bitanem.

Kimini yıkıp gitti, kimini yakıp gitti, seni de alıp gitti bu şehrin geceleri.

Doğaya hayranlığımız, şehirlerin yaşanmazlığından ileri gelmektedir. -Bertolt Brecht-

Hangi şehirde yoksan ben kayboluyorum orada. -Ahmet Telli-

Yalnızca yağmur yağdığında seviyorum bu şehrin insanlarını; herkesin yüzü ıslak, başları eğik, herkes benim hep olduğum gibi.  -Ceyhun Yılmaz-

Damların üstünde yükselen kuleleri görmek için, şehri terk etmen gerekir. -Friedrich Nietzsche-

Sevgilim tadın sinmiş suyuna, taşına toprağına, bu şehirde ne varsa sana benziyor, her nereye baksam gözlerim seni arıyor.

İçimden şehirler geçiyor, sen her durakta duruyor, inmiyorsun. -Oğuz Atay-

Alt yapısı olmayan bir şehir gibiyim. Ne zaman hüzünlensem, gözlerimi su basıyor ve ne zaman seni düşünsem, kalbimin trafiği aksıyor.

Ne diyordu şair; yıkıldı yolunu bekleyen şehir şimdi gelsen de bir, gelmesen de bir.

Bir şehir kadar kalabalıktır bazılarının yalnızlığı. -Cahit Zarifoğlu-

Sen benim terk ettiğim şehirlerimsin. Düştüğüm çukur, uzanan ellerim, hiç tutunamadığım gidenlerim… -Cem Adrian-

Sevdiğiyle aynı şehirde yaşayıp, aynı havayı solurken onu özlemek zorunda kalmak kadar yoran bir şey yoktur bu dünyada.

Sen benim şehrimdeki bütün sokakların adısın, sen benim ışıkları hiç sönmeyecek sonsuz şehrimsin.

Bu şehri sevmemin tek nedeni; köşe başını döndüğümde seninle karşılaşma ihtimalimdir.  -Lawrence Durrell-

Eğer beni bu sokakta, bu semtte, bu şehirde bulamazsan sevgilim bil ki ben, gözlerinin daldığı yerdeyim.

Bu şehir beni boğuyor, bilmem bana ne oluyor, çöken karanlıklar içinde umutlarım tükeniyor idamımsın.

Biliyorsun, ben hangi şehirdeysem, yalnızlığın başkenti orası. -Cemal Süreya-

Tek kişilik miydi ki bu şehir, sen gidince bomboş kaldı. -Özdemir Asaf-

Herkesin sarılırken asla bırakmak istemediği bir kişi, bütün sokaklarını dolaşmak istediği bir şehir ve yaşamak istediği bir film vardır.

Bilinmedik bir hüzün var içimde, bir gariplik. Anladım ki, ya ben fazlayım bu şehirde ya da biri eksik.

İçimde sakladığım bir şehirdesin, unutmaya kıyamıyorum, geceler karanlık geceler hüzün, bu deli hasrete dayanamıyorum, ben sevmekten suçlu aşktan sanığım, hala sana aşık ve hala yanığım seni çok seviyorum.

Biliyorum ki; bir gün sen de bana dua edeceksin. İşte o gün; adım şehrin bütün minarelerinde söylenecek.

Bu şehirden her gidişinde şehri sanki ben uğurluyorum sen benden gideli çok oldu ama ben sana hala el sallıyorum.

Gündüzün rengine benzemez gecenin rengi, üşütür ayaz korkutur karanlık, bir gariplik bir hüzün var içimde, ya bu şehirde ben fazlayım ya da yanımda biri eksik.

Umutsuzluğu ihraç eden birçok ülkenin herhangi bir şehrinde bıraktım seni, inzivaya çekilmiş bu hikayenin hüzün dolu tetiğini çoktan çektim, seni öldüreli çok oldu.

Ayrılığın bedelini binlerce kez çekerek ödedim. Bu şehirleri bu sokakları adım adım santim santim boynu bükük gezdim. Şu an ne haldeyim ne dertteyim nerden bileceksin be Gülüm. Onun için en son dileğim seni son kez ölmeden göreyim.

Yokluğun var sen yoktun ölüm geldi ölmedim, aşkından hatıra diye göz yaşımı silmedim, ben bir sana bir bu şehre gül dedim, belki de can ben bu şehri güller için çok sevdim.

Yağmur dökülüyor şehrime. Bardaktan boşalırcasına. Bu son diyorum bu son. Her defasında bitirdiğim yerden başlıyorum yine sana aşka.

Defolu şehirlerde ihraç fazlası kadınlarsa payına düşen, senden önce öpülmüş dudaklarda sana dair cümleler aramayacaksın.

Ve öyle bir konuş ki bir şehir gibi mesela İstanbul gibi de ki ölümüne kadar seveceğim seni.

Ne zaman bu şehirden kaçıp gitme isteği gelse, bir köşeye oturup geçmesini bekliyorum. Gidersem dönmem çünkü biliyorum. -Cemal Süreya-

Sığmadın içime sevgili, bu yürek bu şehir ve özünü bulduğun şu garip sevda sana dar geldi.

Bu şehirden her gidişinde şehri sanki ben uğurluyorum sen benden gideli çok oldu ama ben sana hala el sallıyorum.

Öyle uzaklaşıyoruz ki birbirimizden, öyle köreltiyor ki büyük şehirler insan yanımızı; binalar yükseldikçe insanlık alçalıyor sanki. -Kahraman Tazeoğlu-

Ülkenin, farklı şehirleriydik. Ben sürgün yeri, sen başkent. İlk isyan hep sende başlardı. Cezasını çekmek hep bana kalırdı. -Can Yücel-

Neden aynı duyguları hissettiğim insanlarla farklı şehirlerdeyim ki?

Aynı şehirde sen varsın, ben varım, biz yokuz.