Oğuz Atay, 1934 yılında İnebolu, Kastamonu’da doğmuş ve 1977 yılında İstanbul’da vefat etmiş olan Türk yazar ve mühendisdir. Türk edebiyatında modernist ve postmodernist akımların öncülerinden biri olarak kabul edilir. Atay’ın eserleri, insanın varoluşsal sorunlarını, bireyin toplum içindeki yalnızlığını ve modern hayatın getirdiği bunalımları derinlemesine işler.

Oğuz Atay Sözleri Özlü

– Kendimi keşfetmek istiyorum.

– Kendimi kaybetmekten korkuyorum.

– Yaşamın kendisi bile bir oyundur.

– Düşüncelerimi susturmak imkansız.

– Her insanın bir gizli yüzü vardır.

– Kendimi bulmaya çalışırken kaybettim.

– Hayatın anlamını bulmaya çalışıyorum.

– Kendimi hep başka biri gibi hissettim.

– Kendimi bulmak için kaybetmem gerekti.

– Sonra beni de dinlerler diye çok dinledim.

– İçimin sesi de olmasa ölürüm yalnızlıktan.

– Ne olurdu aramızda her şeyi konuşmuş olsaydık.

– Çiçeklerden papatyayı, insanlardan seni sevdim.

– Gerçeklerden kaçmak istiyorum ama nereye kadar?

– Benim hayatta en korktuğum şey sıradan olmaktır.

– Ben sadece bir kişiyim, herkes gibi biri değilim.

– Bir insan yalnızca kaybettiğinde gerçekten varolur.

– İçimde hep bir şeylerin eksik olduğunu hissediyorum.

– Zaten kaç kişi kaldık şurada: bakın insanlık da öldü.

– Ben iç dünyama dönüyorum, orada hayal kırıklığına yer yok.

– Kendini çözemeyen kişi, kendi dışında hiçbir sorunu çözemez.

– Öyle bir hayat yaşıyorum ki, cenneti de gördüm cehennemi de.

– İnsanları genel anlamda seviyorum ama kimseye tahammülüm yok!

– Kendimi arıyorum; ama ne kadar ararsam arayayım, kendimi bulamıyorum.

– Ben ölmek istemiyorum. Yaşamak ve herkesin burnundan getirmek istiyorum.

– Beklenen hep geç geliyor; geldiği zaman da insan başka yerlerde oluyor .

– Kimsenin yaşantısını beğenmedim. Kendime uygun bir yaşantı da bulamadım.

– Beni ya şımartın ya da kapı dışarı edin! Yarı içtenliğe dayanmam zor benim!

– Nereden başlıyorduk? İlk önce seviyor muyduk? Yoksa ilk önce güveniyor muyduk?

– Neden sadece bir hayal ürünüsün Olric. Siz gerçeksiniz de ne oluyor efendimiz.

– Kendilerine yazık edenler, zamanın her şeyi nasıl halledeceğini bilemeyenlerdi.

– İçimde bir karmaşa var; bu karmaşa, her an beni savurup bir yerlere götürebilir.

– Bu dünyada ne zaman bir umut ışığı bulsanız onu söndürmek isteyen birileri olur.

– Param vardı, yiyeceğim vardı, kitabım, evim her şeyim vardı; fakat isteğim yoktu.

– Herkes birikmiş bizi seyrediyor. Dağılın! Kukla oynatmıyoruz burada. Acı çekiyoruz.

– İki kadına adamak istiyorum hayatımı. Biri ‘erkeğim’ desin bana, diğeri sadece baba.

Oğuz Atay Kitap Alıntı Sözleri

– Acı insanları yakınlaştırırmış, hangimiz mutluyuz da bu kadar uzak kaldık birbirimize?

– İçimde sürekli bir çatışma var; bu çatışma, beni her an kendimle kavga etmeye zorluyor.

– Kendimi bulmak, en büyük mücadelem; bu mücadele, hayatımın her anında beni takip ediyor.

– İçimde bir isyan var; bu isyan, beni her an patlamaya hazır bir bomba gibi hissettiriyor.

– Ben en acıklı anlarda bile güldürücü sözler bulabilen bir insanım, kendime acımam yoktur.

– Kötü bir resim aşarım korkusuyla hiç resim aşmadım; kötü yaşarım korkusuyla hiç yaşamadım.

– Kendimi anlamak, en zor olanıdır; çünkü insan, kendi iç dünyasında kaybolmuş bir yolcudur.

– Gel seninle bir daha ağlayalım; yaşanmışlara, yaşanmamışlara, bir de hiç yaşanamayacaklara.

– Keşke nedir olric? Hatalarımız efendimiz. Çok mu hata yaptık? Keşke diyecek kadar efendimiz.

– Araya biraz zaman, zamanla biraz boşluk girdi mi; kaldığın yerden devam edemezsin hiçbir an.

– Sevgili insanlık. Bir çocuk masumiyetiyle, bir kez daha ‘elma’ diyorum, ne olur çık ortaya artık.

– İçimdeki boşluğu kimse dolduramıyor; ne kadar sevgi görürsem göreyim, bu boşluk hep orada kalıyor.

– Gerçeklerle yüzleşmekten korkuyorum; çünkü bu gerçekler, hayatımın tüm dengelerini alt üst edecek.

– Biliyor musun olric, benim bir çok dostum var. Görüyorum efendimiz, hepsinin sırtınızda izleri var.

– İnsan, bazen kendine bile yabancılaşır; aynada gördüğü yüze bile yabancı olur ve kim olduğunu unutur.

– İçimde sürekli bir huzursuzluk var; bu huzursuzluk, ne kadar mutlu olmaya çalışsam da peşimi bırakmıyor.

Oğuz Atay En Çok Beğenilen Sözleri

– Kahve içmek sözün gelişi tabi. Aslında sizinle uzun uzun konuşmak size bütün dertlerimi anlatmak isterdim.

– Neden yalnızlıktan şikayetçidir ki insan. Ne yani, mutlu olması için bir sevgiliye mi muhtaçtır her zaman.

– Ne zaman vaktin var? dedi. Her zaman. Ona bu sözü söylemedim tabii. Her zaman vakti olanlara saygı duyulmaz.

– Kendimi ifade etmekte zorlanıyorum; kelimeler, içimdeki duyguları ve düşünceleri anlatmakta yetersiz kalıyor.

– Kendime bile itiraf edemediğim gerçeklerim var; bu gerçekler, geceleri zihnimi işgal eder ve beni uykusuz bırakır.

– Ne ölmek nefessiz kalmaktır; ne de yaşamak nefes almaktır. Yaşamak; sevilmeyi hakeden birine yaşamını harcamaktır.

– Kendinden veriyorsun ve durmadan eksiliyorsun. Oysa bazı insanlar oldukları gibi kalarak elde ederler istediklerini.

– Neden bazı insanlar, bazı şeyleri hiç bilmiyorlar? Duysalar, dinleseler, hatta karşılarında görseler bile bilmiyorlar.

– Beni anlamalısın çünkü ben kitap değilim, çünkü ben öldükten sonra kimse beni okuyamaz, yaşarken anlaşılmaya mecburum.

Oğuz Atay Sözleri Facebook

– Kendimi bulmak için kaybetmem gerekti; bazen kendinizi bulmak için her şeyi kaybetmeniz ve yeniden başlamanız gerekir.

– Beni anlamalısın. Çünkü ben kitap değilim, çünkü ben öldükten sonra kimse beni okuyamaz, yaşarken anlaşılmaya mecburum.

– Bugünlerde umutsuzluk var: boyumdan büyük işlere giriştim galiba. Bu yüzden görünüşte bir şeyler olmak için çabalıyorum.

– Başkalarının yaptıklarını silmeye çalıştım; mürekkeple yazılmışlar oysa. Ben kurşun kalem silgisiydim, azaldığımla kaldım.

– Sigarayı bırak artık diyordun ya bana, bende bırakmıyordum. Çünkü senin, benim için üzülüyor olmana içten içe seviniyordum.

– Artık gelecek planlarımı hayattan gizli yapıyorum. Sanki hayat, işini gücünü bırakıp planlarımı bozmak için herşeyi yapıyor.

– Biliyormusun olric. Neyi efendimiz? Onunla ne zaman lades oynasak hep o kazandı. Neden efendimiz? Kalbimdeyken nasıl aklımda derdim?

– Can çekişmek nasıl bir şey bilir misin olric. Hayır efendimiz, nasıl bir şey? Ona söyleyebileceğin o kadar şey varken susmaktır olric.

Oğuz Atay Aşk Sözleri

– Düşlerim ve gerçeklerim arasında sıkışıp kaldım; hayallerimde yaşamak istediğim dünya ile yaşamak zorunda olduğum dünya birbirinden çok uzak.

– Bir silgi gibi tükendim ben. Başkalarının yaptıklarını silmeye çalıştım. Mürekkeple yazmışlar oysa. Ben kurşun kalem silgisiydim. Azaldığımla kaldım.

– Bir yerde söz biter.. İki kişi karşılıklı kendini tekrarlamaya başlar. Yeni başlayan ilişkiler bile eşkir böylece. Hemen kaçacaksın ki aklın orada kalsın..

– Normal bir insan olmaya zorladılar, bana boş yere vakit kaybettirdiler. Olmayınca da, anormal dediler. Ben de kendimi anlamadım: Bütün hayatım boyunca normal bir adam olmaya çalıştım.

– Kolundaki yaralar efendim? Tütünürken öyle oldu olric ya yüreğindeki yaralar.. Efendim? Tutulurken öyle oldu olric.! Peki ya gözlerindeki suskunluk ; ne efendim? Hiç dokunma.! Sus olric!.

– Şu anda sana güzel bir söz söyleyebilmek için, on bin kitap okumuş olmayı isterdim, gene de az gelişmiş bir cümle söylemeden içim rahat etmeyecek: seni tanıdığıma çok sevindim kendi çapımda.

– Öle bir yarım yamalaklığımız var ki, bizim dramımız, bizim trajedimiz, akıl almaz bir biçimde gelişiyor. Ayrıca, bir trajedinin içinde olduğumuzun farkında bile değiliz. Çok güzel yaşayıp gittiğimizi sanıyoruz.

– Bir şeyden yana değiliz ki Hayri dedi hüzünle, Bir parti kuralım. Şoför Hayri şiddetle içini çekti: Ah bir olabilseydik ağabeyciğim, biz de bir şeyden yana olabilseydik. Tuğrul, Ya da bir şeyler bizden yana olsaydı, diye tamamladı.

– Düzeni çok iyi kurmuştunuz. Hep bizim adımıza, bize benzemeyen insanlar çıkarıyorduk aramızdan. Kimse bizim tanımımızı yapmıyordu ki biz kimiz bilelim. Gerçi bazı adamlar çıktı bizi anlamak üzere; ama bizi size anlattılar, bizi bize değil.

– Tutunamayanlar, yaşadıkları hayata bir türlü tutunamayan, arada kalmış ve hiçbir yere sevgimesajlarim.com ait olamayan insanların hikayesidir; bu insanlar, toplumun dayattığı değerler ve beklentilerle kendi iç dünyalarındaki çatışmalar arasında sıkışıp kalmışlardır.

– Bizi başkaları anlamaz sevgi. Başkalarının aklı başkadır. Bu yüzden ikimizi hep garip bakışlarla suzmüşlerdir. Şimdi beni de garip, bakışlarla süzenler var. Ben onlara aldırmıyorum. İnsanların beni beğenip beğenmemeleri umurumda değil artık. Ben kendimi tanımakla ilgiliyim.

– Yalnız, hissediyorum ki artık bunun sonu yok. Saatlerce evde hiçbir şey yapmadan oturuyorum. Sonra tam çıkarken evde kalsaydım bir şeyler yapabilirdim gibi hissediyorum. Galiba hep acele ettim. Hep yapması gereken çok şey olduğunu hissedip, hiçbir şey yapmak istemeyen biriydim. İçimde adı boş ukdeler biriktirdim. Dolduracak birini bekledim, kendimden umudu kestikten sonra. Sonra beklemekten de vazgeçtim. Ben gittim ayağına! Ruhunun kapısına. Kapı duvar olmanın yarası eklenince, akan kan hız kazandı sadece. Bu kadar. Sonra tekrar dön dolaş yine aynı duvar.